DNSH: Αυτή είναι η τελευταία περιβαλλοντική εντολή της Ευρώπης, συντομογραφία για το Do No Significant Harm και υποστηρίζει μια νέα προσέγγιση για την αξιολόγηση των «πράσινων» επιχειρηματικών διαπιστευτηρίων.
Δισεκατομμύρια επενδυτικά δολάρια εισέρχονται σε έργα που χαρακτηρίζονται ως «βιώσιμη χρηματοδότηση», καλύπτοντας τα πάντα, από τα αιολικά πάρκα έως τη στέγαση, τα οχήματα και τα εργοστάσια. Αλλά ποιος αποφασίζει τι είναι βιώσιμο; Είναι ένα ερώτημα που η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει με ένα σύνολο νομοθετικών και κανονιστικών ρυθμίσεων, οι οποίοι θα μπορούσαν να διαμορφώσουν τη διεθνή χρηματοδότηση για τα επόμενα χρόνια.
Η ΕΕ άρχισε πρόσφατα να απαιτεί από όλους τους διαχειριστές κεφαλαίων, που συγκεντρώνουν χρήματα στο μπλοκ των 27 χωρών ισχυριζόμενοι μια κοινωνικά συνειδητή πτυχή στον τρόπο που ενεργούν, να γνωστοποιήσουν με μεγάλη ακρίβεια, το πώς αντιμετωπίζουν περιβαλλοντικά, κοινωνικά ή ζητήματα εταιρικής διακυβέρνησης, τα γνωστά και ως ESG. Τα θέματα ποικίλουν και περιλαμβάνουν μια βεντάλια που αρχίζει με φαινόμενα διάκρισης ανάμεσα στα δύο φύλα και φθάνει έως τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Οι κανόνες, γνωστοί ως Κανονισμός περί Γνωστοποιήσεων Αειφορίας στον τομέα των Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών (Sustainable Finance Disclosure Regulations – SFDR), ισχύουν για τους χρηματοδοτικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ, ανεξάρτητα από την γεωγραφική θέση της έδρας τους. Οι αναλυτές προβλέπουν μια ταχεία εξάπλωση στην εφαρμογή του πλαισίου αυτού, παρόμοια με τον Γενικό Κανονισμό Προστασίας Δεδομένων της ΕΕ (γνωστό ως GDPR), ο οποίος έχει αναγκάσει εταιρείες να τροποποιήσουν δραστικά μεγάλο μέρος των διαχειριστικών λειτουργειών τους από τη Σίλικον Βάλεϋ έως τη Σαγκάη.
Το Taxonomy αποτελεί ένα εικονικό εργαλείο αναφοράς, που στοχεύει να αναμορφώσει χρηστικά το χαώδες κανονιστικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σχέση με τη βιωσιμότητα. Η νομοθεσία αυτή, που εγκρίθηκε το περασμένο καλοκαίρι, καθορίζει τι πραγματικά εννοούν όροι, όπως «Ουσιαστική συμβολή στην πρόληψη και τον έλεγχο της ρύπανσης» (Substantial contribution to pollution prevention and control) και «Σημαντική βλάβη στους περιβαλλοντικούς στόχους» (Significant harm to environmental objectives). Το επόμενο στάδιο προβλέπει τη μετατροπή αυτών των αρχών, σε συγκεκριμένους κανόνες και πολιτικές.
Η σκέψη των Ευρωπαίων, είναι ότι εάν οι επενδυτές έχουν ξεκάθαρη εικόνα, αναφορικά με τη φιλικότητα ενός έργου ως προς το περιβάλλον, θα επενδύσουν ευκολότερα . Είναι όλα μέρος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ, ενός προγράμματος τρισεκατομμυρίων ευρώ για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης. Οι στόχοι περιλαμβάνουν την καθαρή ουδετερότητα στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050, προωθώντας τη βιοποικιλότητα και ενισχύοντας την ισχυρή θέση των ευρωπαϊκών εταιρειών στην αγορά πράσινων τεχνολογιών όπως η αιολική ενέργεια.
Πάρτε ως παράδειγμα, την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας : Οι υποστηρικτές της, την αποκαλούν τεχνολογία χαμηλών εκπομπών άνθρακα, αλλά η καταστροφή ενός ποταμού μπορεί να πλημμυρίσει τα δάση, εξαλείφοντας την ικανότητά τους να απομακρύνουν το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, μειώνοντας εν τέλει τη βιοποικιλότητα. Τα αιολικά πάρκα και οι ηλιακές συστοιχίες μπορούν ομοίως να υποτιμήσουν τα δικά τους οφέλη εάν κατασκευαστούν χωρίς κατάλληλες εκτιμήσεις για τα τοπικά τους περιβάλλοντα.
Η καύση φυσικού αερίου, εν τω μεταξύ, απελευθερώνει εχθρικά προς το κλίμα, αέρια θερμοκηπίου, αλλά είναι λιγότερο ρυπογόνο από τον άνθρακα. Οπότε πρέπει να ενισχυθεί η χρήση του φυσικού αερίου; Παρόμοιοι προβληματισμοί, αφορούν τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ των εταιρειών : Εάν μια εταιρεία μεταφορών αγοράζει οχήματα χωρίς εκπομπές (emission-free vehicles), πόση ωφέλεια πιστώνεται ως περιβαλλοντικό κέρδος η εταιρεία αυτή, πόση αντίστοιχη ωφέλεια πιστώνονται οι πελάτες της – που προφανώς την επιλέγουν – και πόση οι πελάτες των πελατών της;
Επί της προσπάθειας χάραξης ενός πλαισίου, που προτίθεται να διασαφηνίσει – εις όλον ή εν μέρει – στοιχεία εκ των παραπάνω προβλημάτων, αναδύεται το πρότυπο DNSH. Αυτή η σχετικιστική προσέγγιση, δεν στοχεύει σε σαρωτικές απαγορεύσεις, αλλά στο να προσφέρει στις εταιρείες και στους επενδυτές, κάποια ευελιξία στην επίτευξη των στόχων της βιωσιμότητας. Οι επικριτές ωστόσο, λένε ότι μια τέτοια λογική, δύναται να αφήνει χώρο στη συνέχιση της υπερβολικής χρήσης ορυκτών καυσίμων, ενώ οι υποστηρικτές της, ελπίζουν ότι το σχέδιο της ΕΕ θα προσφέρει ένα μοντέλο για άλλες οικονομίες. Η νέα Διοίκηση των ΗΠΑ πάντως, υπό τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ενέκρινε εισηγήσεις για επιπλέον γνωστοποίηση μη χρηματοοικονομικών στοιχείων, από τις αμερικάνικες επιχειρήσεις.
Επικουρικά του όλου project, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, συνέστησε ένα συμβουλευτικό όργανο υποβοήθησης και συντονισμού, την Πλατφόρμα για τη Βιώσιμη Χρηματοδότηση (Platform on sustainable finance). Η πλατφόρμα για την αειφόρο χρηματοδότηση αναμένεται να διαδραματίσει βασικό ρόλο στη διευκόλυνση του διαλόγου μεταξύ ενός ευρέος φάσματος ενδιαφερομένων από τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, με τελικό σκοπό την απρόσκοπτη και λειτουργική εφαρμογή του Green Taxonomy, αλλά και της υλοποίησης της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και των κλιματικών στόχων της ΕΕ για το 2030 και το 2050.
Προς το παρόν προβλέπονται έξι υποομάδες για την προετοιμασία του τεχνικού έργου με βάση την ποικιλία των καθηκόντων και των δευτερευόντων καθηκόντων, τις προθεσμίες που υποδεικνύονται από την εντολή και τους διαφορετικούς τύπους δεξιοτήτων και εμπειρογνωμοσύνης που απαιτούνται. Οι υποομάδες αυτές, είναι :
- Υποομάδα 1: Ομάδα τεχνικού έργου (Technical Working Group)
- Υποομάδα 2: Υποομάδα ελέγχου κανονισμού (Subgroup on regulation review)
- Υποομάδα 3: Υποομάδα δραστηριοτήτων αρνητικών και χαμηλών επιπτώσεων (Subgroup on negative and low impact activities)
- Υποομάδα 4: Υποομάδα Social Taxonomy (Subgroup on social taxonomy)
- Υποομάδα 5: Υποομάδα δεδομένων και χρηστικότητας (Subgroup on data and usability)
- Υποομάδα 6: Υποομάδα παρακολούθησης κεφαλαιακών ροών (Subgroup on monitoring capital flows)
